واکاوی شدت یافتن عملیات «وعده صادق ۳»

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ 23 خرداد را می‌توان به عنوان نقطه عطف راهبردی در منازعه تهران- تل‌آویو ارزیابی کرد. به بیان دیگر، جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی از محدوده خاکستری خارج و وارد مرحله «نبرد مستقیم» شده است. 

همچنان توان ملی ایران دست نخورده باقی مانده و هیچ یک از اهداف اعلامی تل‌آویو محقق نشده است

در تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران تأسیسات هسته‌‌ای هدف قرار گرفتند و برخی فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای کشورمان ترور شدند و به شهادت رسیدند. رژیم صهیونیستی با استفاده از اطلاعات به دست آمده از  موساد- سیا و نیروی هوایی بیش از ۲۵۰ حمله هوایی و موشکی به تأسیسات هسته‌ای و پایگاه‌های نظامی انجام داد. 

جنگنده‌های اف-۳۵، اف-۱۵ و اف-۱۶ همراه با موشک‌های مافوق صوت و پهپادهای انتحاری در این عملیات به کار گرفته شدند. نکته کلیدی آنکه برخلاف ارزیابی‌های نظامی پیشین، آمریکا- رژیم صهیونیستی در پروژه‌ای مشترک امکان پرواز برخی جنگنده‌های صهیونیست را تا عمق خاک ایران بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد فراهم کردند. 

با وجود آنکه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی مدعی است در جریان این حملات بخشی از توان دفاعی- هسته‌ای کشورمان را هدف قرار داده، اما واقعیت آنکه همچنان توان ملی ایران دست نخورده باقی مانده و هیچ یک از اهداف اعلامی تل‌آویو محقق نشده است. 

این موضوع زمینه انتقاد از مقام‌های صهیونیست را نیز فراهم کرده است. برخی کارشناسان و مقام‌های سابق رژیم صهیونیستی معتقدند اساساً جنگ کنونی، نبردی نیست که این رژیم بتواند از آن پیروز خارج شود. گروهی دیگر بر این اعتقادند، اساساً زدن مکان‌هایی مانند صداوسیما یا بمب‌گذاری‌های پراکنده در تهران نمی‌تواند خللی در اراده سیاسی مقام‌های ارشد جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند. 

در موج‌های بعدی تجاوزات رژیم صهیونیستی، کمربند پدافندی غرب کشور از سوی نیروی هوایی این رژیم مورد حمله قرار گرفت. اوج حملات در 10 موج متوالی علیه پایگاه‌های حیاتی پدافندی- آفندی غرب کشور اتفاق افتاد. به نظر می‌آید هدف از این اقدام «کور کردن چشم‌های نیروهای مسلح» با زدن رادارهای بردبلند و در عین حال فراهم کردن بستر لازم برای پرواز بدون خطر جنگنده‌های صهیونیستی علیه اهداف حیاتی در عمق خاک ایران است. 

همزمان عوامل موساد با همکاری برخی مزدوران داخلی اقدام به حملات گسترده پهپادی علیه باتری‌های پدافندی و مراکز نظامی کردند. در این روند علاوه بر پهپادهای دست‌ساز، استفاده از موشک‌های ضدزره اسپایک نیز تأیید شده است. اوج اقدامات پدافندی ایران علیه حملات رژیم صهیونیستی در جریان هدف قرار گرفتن سه فروند جنگنده اف-25 و یک فروند جنگنده اف-16 قابل مشاهده است.

در سوی مقابل، ایران در قالب عملیات «وعده صادق 3» حمله ترکیبی (موشکی- پهپادی) علیه تل‌آویو، حیفا، ایلات و النقب را در دستورکار قرار داد. گزارش‌ها حاکی از استفاده ایران از پهپادهای شاهد و موشک‌های حاج قاسم و هایپرسونیک فتاح است که تعداد محدودی از آنها (قابل پیش‌بینی) به‌وسیله پدافند رژیم صهیونیستی رهگیری شدند. 

عوامل موساد با همکاری برخی مزدوران داخلی اقدام به حملات گسترده پهپادی علیه باتری‌های پدافندی و مراکز نظامی کردند

تلفات رژیم صهیونیستی در این حملات به صورت دقیق مشخص نیست، اما دست‌کم کشته شدن 10 صهیونیست در حملات روزهای گذشته ایران تأیید شده است. همچنین تهران در پاسخ تلافی‌جویانه خود موفق به هدف قرار دادن آشیانه‌‌های هوایی تل‌نوف، نواتیم، نیروگاه برق، پالایشگاه و بندر حیفا شد.

امروز باید با کمی دخل و تصرف در این جمله تاریخی گفت،  «جنگ همان سیاست با زبانی دیگر است». دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا پس از پایان ضرب الاجل دو ماهه در زمینه توافق با ایران (بخوانید تحمیل شروط تسلیم به ایران) حمله رژیم صهیونیستی به خاک ایران را نتیجه تسلیم نشدن تهران عنوان کرد. 

در نگاه مقام‌های کاخ سفید صلح به‌وسیله قدرت حاصل می‌شود و تهران باید به تمام خواسته‌های واشنگتن، فارغ از منطقی بودن یا نبودن) تن دهد. امروز پس از گذشت چهار روز از نبرد تهران- تل‌آویو بار دیگر ترامپ در مقام ادعایی «میانمرد صلح» ظاهر شد و با ادبیات فریبکارانه از فرصت توافق هسته‌ای و توقف جنگ سخن می‌گوید. 

با توجه به تجربه جنگ یمن و محقق نشدن اهداف اعلام‌شده آمریکا- رژیم صهیونیستی برای شکست انصارالله، ناامن شدن مراکز تولید و خطوط انتقال انرژی در منطقه خلیج فارس از سویی و شدت گرفتن قدرت آتش ایران علیه اهداف حیاتی- مسکونی در سرزمین‌های اشغالی از سوی دیگر، شانس تهران را برای تغییر دستگاه محاسباتی دشمن و برقراری آتش‌بس پایدار  افزایش خواهد داد. 

بهره سخن

اساساً مطرح شدن ایده «احیای بازدارندگی» میان جنگ موضوعی پر مناقشه و گاهی اختلافی میان صاحب نظران علم روابط بین الملل است. گروهی بر این اعتقادند پس از آغاز نبرد گسترده میان دو واحد سیاسی، دیگر نمی‌توان از مفهوم «بازدارندگی» یاد کرد و باید از ادبیات مربوط به دوران جنگ استفاده شود. 

عده‌ای دیگر بر این اعتقادند اگر یکی از بازیگران تمایلی به جنگ طولانی و فرسایشی نداشته باشد، می‌تواند با استفاده از ابزارهای نظامی، امنیتی، اقتصادی و دیپلماتیک هزینه زیادی به طرف متجاوز یا جنگ‌طلب وارد کند و به این وسیله به سرعت وارد مرحله آتش‌بس شود. 

در میانه جنگ ایران و رژیم صهیونیستی این امیدواری وجود دارد تهران بتواند به‌وسیله حجم انبوه حمله موشکی- پهپادی به سرزمین‌های اشغالی، عملیات‌های پیچیده و ترکیبی و ناامن سازی خطوط انرژی در جنوب خلیج فارس بتواند رژیم اشغالگر را شکست دهد.